Borduurcultuur

Er is slechts één borduurwerk uit de Yuan-dynastie in het National Palace Museum in Taipei, en het is nog steeds een erfenis van de Song-dynastie.De stapel die door de Yuan werd gebruikt, was een beetje grof en de steken waren niet zo dicht als die van de Song-dynastie.De heersers van de Yuan-dynastie geloofden in het lamaïsme, en borduurwerk werd niet alleen gebruikt voor algemene kledingversiering, maar ook voor de productie van boeddhistische beelden, sutrarollen, banieren en monnikshoeden.

Het wordt vertegenwoordigd door het "Geborduurde Dense Vajra-standbeeld" uit de Yuan-dynastie, bewaard in het Potala-paleis in Tibet, dat een sterke decoratieve stijl heeft.Het borduurwerk dat uit het graf van Li Yu'an tijdens de Yuan-dynastie in Shandong werd opgegraven, bleek te zijn gemaakt door damast aan te brengen naast verschillende steken.Het is een borduurwerk van pruimenbloesems op een rok, en de bloemblaadjes zijn geborduurd door zijde toe te voegen en te borduren, wat driedimensionaal is.

Het verf- en weefproces van de Ming-dynastie werd ontwikkeld tijdens de Xuande-periode.Het meest innovatieve borduurwerk van de Ming-dynastie was het borduurwerk met gesprenkelde draad.Het borduurwerk wordt gedaan met dubbel gedraaide draden, geteld door de garengaten van het garen met vierkante gaten, met geometrische patronen of met de hoofdbloem van de pool.

In de Qing-dynastie werden de meeste borduurmotieven voor het keizerlijk hof getekend door de schilders van Ruyi Hall van het Paleiskantoor, goedgekeurd en vervolgens naar de drie borduurateliers onder de jurisdictie van Jiangnan Weaving gestuurd, waar de borduurmotieven werden gemaakt volgens de patronen.Naast het borduurwerk van het keizerlijk hof waren er ook veel lokale borduurmotieven, zoals Lu-borduurwerk, Guangdong-borduurwerk, Hunan-borduurwerk, Beijing-borduurwerk, Su-borduurwerk en Shu-borduurwerk, elk met zijn eigen lokale kenmerken.Su, Shu, Yue en Xiang werden later de "Four Famous Embroideries" genoemd, waarvan Su-borduurwerk het bekendste was.

Tijdens de hoogtijdagen van het Su-borduurwerk waren er veel verschillende steken, fijn borduurwerk en slimme kleurafstemming.De meeste van de gemaakte ontwerpen waren bedoeld voor feestvieren, een lang leven en geluk, vooral voor bloemen en vogels, die erg populair waren, en de beroemde borduursters kwamen de een na de ander tevoorschijn.

Tijdens de late Qing-dynastie en de vroege Republikeinse periode, toen de westerse kennis terrein won in het Oosten, ontstonden innovatieve werken van Suzhou-borduurwerk.Tijdens de Guangxu-periode werd Shen Yunzhi, de vrouw van Yu Jue, beroemd in Suzhou vanwege haar uitstekende borduurvaardigheden.Toen ze 30 jaar oud was, borduurde ze acht lijsten van "Eight Immortals Celebrating Longevity" om de 70e verjaardag van keizerin-weduwe Cixi te vieren, en kreeg ze de karakters "Fu" en "Shou".

Shen borduurde de oude methode met nieuwe ideeën, toonde licht en kleur, gebruikte realisme, en drukte de kenmerken van de westerse schilderkunst Xiao Shen-simulatie uit in het borduurwerk, waardoor 'simulatieborduurwerk' of 'kunstborduurwerk' ontstond, met verschillende steken en een drietal -dimensionaal gevoel.

Tegenwoordig is dit voortreffelijke ambacht al naar het buitenland gegaan en een prachtig decor geworden op het internationale toneel.Wanneer traditionele vaardigheden op modegebied worden gebruikt, komen ze op een vreemde manier tot bloei.Het toont de buitengewone charme van de nationale cultuur.

Tegenwoordig is Chinees borduurwerk bijna overal in het land te vinden.Suzhou-borduurwerk, Hunan Hunan-borduurwerk, Sichuan Shu-borduurwerk en Guangdong Guangdong-borduurwerk staan ​​bekend als de vier beroemde borduurmotieven van China.De borduurwerkkunstwerken die zich tot op de dag van vandaag hebben ontwikkeld, zijn fijngemaakt en complex.